'Jasmijn is sterker geworden en heeft weer toekomstplannen'

Na jaren van zorgen en onbegrip, kreeg onze dochter Jasmijn (16) begin de diagnose PDDNOS, ADHD en een sociale angststoornis. Ze volgde toen de opleiding vmbo Handel en Verkoop in Rotterdam. Ondanks begeleiding op school en begeleiding vanuit de ggz bleek de zorg niet toereikend voor Jasmijn. Ze kreeg steeds meer last van angsten en wilde helemaal niet meer naar school, en niet meer van huis. Samen met de ggz-hulpverleenster waar Jasmijn gesprekken had, kwamen we tot de conclusie dat Jasmijn meer nodig had. Onze hulpverleenster nam contact op met MFC de Paladijn en Jasmijn werd op de wachtlijst geplaatst. De wachttijd bleek ongeveer drie maanden. Tot die tijd werkte Jasmijn twee dagen op een zorgboerderij.

Het intakegesprek

Samen met onze casemanager van Bureau Jeugdzorg gingen we naar het intakegesprek. De situatie van Jasmijn werd besproken en er werden vragen gesteld. Na een korte bespreking werd ons meegedeeld dat Jasmijn toegelaten zou worden tot de deeltijdbehandeling. Er werd uitleg gegeven over de manier van werken. Men was zeer behulpzaam, ook in het schrijven van een machtiging voor taxivervoer.

De deeltijdbehandeling start

We mochten Jasmijn op de groep brengen en het was voor iedereen een spannende dag! De groep bestond uit 7 jongeren in de leeftijd van 15 tot 17 jaar. Er waren twee groepstrainsters. Ook de ouderbegeleidsters en andere deskundigen waren aanwezig. Voor ons als ouders fijn om te zien waar Jasmijn de komende tijd zou bivakkeren.

Doelen opstellen

De eerste week stond in het teken van kennismaken en de eerste doelen werden opgesteld. Deze werden op een bord geschreven en elke week geëvalueerd. Als het doel bereikt was, werd er een nieuw doel opgesteld. Onze dochter had bijvoorbeeld als doel: zichzelf kunnen zijn in de groep en durven aanbellen bij de groep. Dit doel is ook bereikt, zodat Jasmijn thuis minder explosies had, omdat ze na verloop van tijd op de groep ook boos durfde te zijn.

De trainingen

Elke dag werden trainingen gegeven in een vaste structuur. Op maandag bijvoorbeeld de training Puberteit en Seksualiteit en de training Rots en Water (sterker in je schoenen staan). De trainingen waren heel intensief en vaak confronterend voor Jasmijn. Vaak lag ze dan ’s avonds om half zeven al in bed. Trainingen die ze leuk vond waren o.a. Creatieve training en Psychomotorische training. Soms gebeurde het dat twee trainingen op één dag te zwaar waren voor Jasmijn. Dan werd van tevoren besproken welke training ze zou volgen en wanneer ze mocht rusten (even iets voor zichzelf doen). Hier waren speciale rustruimtes voor aanwezig.

Werken als een team

Elke jongere kreeg een persoonlijk begeleider waar ze regelmatig een gesprekje mee hadden, en die de ontwikkeling van de jongere volgde. Ook kregen alle ouders een ouderbegeleidster toegewezen, waar je alle zorgen mee kon bespreken. Omdat wij al gezinsbegeleiding hadden, hebben wij hier in beperkte mate gebruik van gemaakt. Het contact hebben wij als heel goed ervaren. Bijna elke dag kregen wij een mail over hoe het was gegaan. Ook was er regelmatig telefonisch contact en stond men altijd klaar om te luisteren of advies te geven. We werkten als een team.

Ook leuke dingen

De deeltijdbehandeling was elke dag behalve op woensdag van half 1 tot half vier. Op woensdag was er geen behandeling i.v.m. vergaderingen, oudergesprekken enz. In de vakanties was er een aangepast programma en werd er in plaats van vier middagen twee hele dagen van half tien tot drie uur aangeboden. Dan werden er naast trainingen ook hele leuke dingen gedaan, zoals een vaartochtje, een bezoek aan een pannenkoekrestaurant en een high tea, waarbij iedereen iets mocht bedenken om klaar te maken.

Afscheid van de deeltijdbehandeling

Toen brak de laatste dag aan van de deeltijdbehandeling. Er werd een gezellige afscheidsmiddag georganiseerd, waarbij de familie ook werd uitgenodigd. Voor Jasmijn was het moeilijk om afscheid te nemen van de groep en de omgeving die zo vertrouwd was geworden. Er is weer een fase afgesloten. Jasmijn is er anders uitgekomen. Ze maakt een praatje op straat als ze (alleen!) de hond uitlaat, ze durft weer naar een verjaardag en heeft weer toekomstplannen. Ook staat ze weer positief tegenover school en zijn we bezig met een schoolplan te maken. Ze werkt twee dagdelen in een keuken op een zorgboerderij. Natuurlijk loopt ze nog tegen dingen aan, maar daar hebben we gezinsbegeleiding voor. Bovendien gaat Jasmijn voorlopig één keer per week voor een gesprek naar de Paladijn.

Ondanks de verschillen toch thuis

Wij willen ouders de deeltijdbehandeling op de Paladijn zeker aanbevelen als uw kind dat nodig heeft. Onder professionele begeleiding wordt uw kind geholpen om sterker te worden en te leven met de beperking. Wat we erg waardeerde was het respect waarmee men omging met onze levensovertuiging. Ondanks de verschillen, waar over gepraat kon worden, voelde Jasmijn zich thuis in de groep waar alle jongeren zo’n verschillende thuissituatie hadden. We zijn dankbaar voor de tijd die Jasmijn op de Paladijn heeft gehad!