Betekenisvol meedoen kan alleen als je allemaal samenwerkt! Wat doe jij?

Betekenisvol meedoen kan alleen als je allemaal samenwerkt! Wat doe jij?

In gesprek met Richard Bubberman en Willeke van Mullem…

Richard en Willeke werken allebei op Yulius-locatie Beschermd Wonen (BW) Oostpolder. Richard als teamleider en Willeke als woonbegeleidster.

Op de BW

35 medewerkers zetten zich in om de cliënten van BW Oostpolder te ondersteunen in hun weg naar zelfstandigheid. Richard: ‘Op dit moment zijn er 51 cliënten in zorg op BW Oostpolder, allen in een eigen appartement met eigen voorzieningen. De gemiddelde leeftijd ligt hier eigenlijk altijd tussen de 20 en 30 jaar. De mensen die in aanmerking komen om hier in zorg te komen, hebben meerdere problemen op psychiatrisch vlak, maar de hoofdproblematiek heeft altijd te maken met het feit dat iemand een autismespectrumstoornis heeft. En voorwaarde is dat er op dat moment in het leven van iemand 24-uurs-ondersteuning nodig is. Als dat niet het geval is, zou je bijvoorbeeld ook voldoende kunnen hebben aan ambulante zorg. Op de BW is het uitgangspunt: zelfstandig wonen als dat gaat, begeleiden als het nodig is.’

Trots

Richard en Willeke vertellen allebei vol passie over hun werk en over de mensen op de BW. ‘We werken echt ergens aan met elkaar.’ Willeke: ‘Ik ben soms zo trots op de mensen die hier wonen. Hoe knap is het als je van een teruggetrokken iemand in afzienbare tijd uitgroeit tot iemand met eigenwaarde en rust in het hoofd en je nu meedenkt over de activiteiten voor de mensen van de BW. Of van iemand die niet alleen naar de huisarts durfde naar iemand die zijn eigen afspraken inplant, opvolgt en handelt naar wat er verteld is.’

Toewerken naar (meer) zelfstandigheid

Je ontwikkelen in zelfstandigheid is het doel als je op de BW in zorg bent. Dat kan op meerdere vlakken en gaat voor de een sneller dan voor de ander. Gemiddeld verblijven mensen hier twee à drie jaar. Richard: ‘Niet iedereen komt hier in dezelfde levensfase en op dezelfde manier binnen. De een heeft een relatie en werk, maar heeft ondersteuning nodig door de paniekaanvallen die hij ’s nachts heeft. Een ander komt hier in zorg, omdat het niet lukt sociale contacten te onderhouden en zelfstandig te wonen.

‘Onze cliënten willen gezien worden als mensen,
niet als iemand met een diagnose.’

Ondersteuningsplan als basis

Willeke: ‘Als iemand bij ons komt, dan maken we een ondersteuningsplan: we kijken naar wat iemand kan en waarop iemand kan ontwikkelen. In zo’n plan kunnen heel uiteenlopende dingen staan, maar altijd binnen de thema’s werk en opleiding, huisvesting, psychische en lichamelijke gezondheid, sociale contacten/netwerk, maatschappelijke participatie en financiën.’ De doelen worden regelmatig geëvalueerd en bijgesteld. Richard: ‘Afstemmen is ontzettend belangrijk. Het kan best zijn dat je na een tijdje nog wat vaardigheden mist, maar die zelfstandig wonen bijvoorbeeld helemaal niet in de weg hoeven te staan. Als je niet zo goed bent in het bestieren van een huishouden, dan kun je daarvoor ook hulp vragen in je omgeving of een huishoudelijke hulp inschakelen.’

Dagbestedingsactiviteiten voor onze (ambulante) clienten

Toewerken naar meer zelfstandigheid  kan op veel manieren én binnen en buiten de BW. Willeke: ‘Mensen moeten zich veilig voelen. Soms is participeren in de buitenwereld nog even een stap te ver. Dan kan er door cliënten, en ook door ambulante cliënten, gekozen worden voor dagbestedingsactiviteiten binnen de BW die bijdragen aan het behalen van je doelen. Zo hebben we het team van de Ijsbreker dat elke doordeweekse dag voor medewerkers en cliënten kookt. En dat team bestaat ook weer uit medewerkers én cliënten. Een doel voor deze cliënten kan zijn ‘op tijd op je werk komen’ of ‘structuur aanbrengen in je dag’. En wij krijgen heerlijk te eten!’

Samen het verschil!

Het thema van de Week van de Psychiatrie is ‘Betekenisvol meedoen’. Richard: ‘Natuurlijk moeten de mensen die op de BW wonen zelf stappen kunnen en willen maken naar zelfstandigheid. Maar daar ligt, naast de ondersteuning die ze op onze BW krijgen, ook zeker een grote verantwoordelijkheid voor ons. In de hele keten van zorg, intern én extern, moeten we goed samenwerken om mensen maximaal te ondersteunen in het behalen van gestelde doelen en het betekenisvol mee kunnen doen. Onze verschillende zorgvormen moeten naadloos op elkaar aansluiten. Het feit dat het heel goed met iemand gaat en het niet meer nodig heeft om 24-uurs-ondersteuning te hebben, wil nog niet zeggen dat je iemand meteen aan zijn lot kan en mag overlaten. Er kan dan een tussenstap gemaakt worden. Iemand gaat dan bijvoorbeeld zelfstandig wonen met ambulante zorg van ons, vanuit de BW. Ik maak me hard voor de samenwerking in- en extern. We moeten buiten onze eigen kaders denken. Alleen dan kun je echt het verschil maken vóór en mét iemand!’

En wat doe jij?

Ook de maatschappij kan haar steentje bijdragen aan het ‘betekenisvol meedoen’ van onze cliënten. Willeke: ‘Elk mens is uniek. Dat geldt ook voor onze bewoners. Mensen met eigen interesses, een uniek karakter, sterke en zwakke kanten en een eigen verhaal. Ze willen gezien worden als mensen, niet als iemand met een diagnose.’ Wat doe jij?

Het is het einde van de Week van de Psychiatrie en het begin van de Autismeweek. De eerste week staat in het teken van ‘Betekenisvol meedoen’ en in de tweede week wordt er aandacht geschonken aan hoe het anno 2021 is om autisme te hebben.