'Ik herken de signalen nu sneller'

Psychose

Ze was een hele normale jonge meid: Christina had een leuke baan, mooi huisje en gezellig sociaal netwerk. Totdat alles in elkaar stortte en ze opnieuw moest beginnen. Christina, nu 30 jaar, raakte overspannen en kreeg 3 jaar geleden een psychose. Met hulp van haar familie, vrienden en toegewijde hulpverleners kwam ze er weer bovenop. Na een studie Maatschappelijk Werk & Dienstverlening startte Christina op haar 23ein de gehandicaptenzorg en later maakte zij de overstap naar de geestelijke gezondheidszorg. Door alle drukte op haar werk en behoorlijk wat tegenslagen in het leven raakte Christina een aantal jaar terug overspannen. “Ik kon op dat moment gaan wonen bij een aardig gastgezin in Hardinxveld-Giessendam. Mijn baas had mij ontslagen omdat ik niet goed meer functioneerde. Het was een zware tijd maar het lukte mij om overeind te blijven staan. Via via kreeg ik een baan bij een interieurwinkel. Mijn taken waren niet ingewikkeld, maar toch bleef ik continu gespannen. Ik had zelfs huidklachten.”

Wantrouwen

Drie jaar geleden leidden de klachten van Christina tot een psychose. “Op een avond startte het. Ik kreeg last van wanen en wantrouwde alles en iedereen. Ik was ervan overtuigd dat mensen mij kwaad wilden doen.” Christina ging de dagen erna gewoon werken, ook al werden haar hallucinaties steeds ernstiger. “Mijn baas merkte dat er iets aan de hand was en belde mijn vader. Hij haalde mij op en nam me mee naar huis. De dag erna belden mijn ouders de huisartsenpost. Zij vroegen om hulp bij het crisisteam van Yulius. Ik werd direct opgenomen.”

Keerpunt

De crisisdienst had meteen door dat Christina een psychose had. Ze kreeg medicatie en therapie. Pas na vier dagen nam de psychose af. Ze verbleef twee maanden in de kliniek van Yulius. “Mijn verblijf in de kliniek was erg fijn. Ik voelde me begrepen en kreeg veel steun van de medewerkers. Ik kan me nog goed herinneren wanneer ik besefte dat ik écht ziek was. In mijn hoofd dacht ik mijn schoonzus te horen praten op de gang, maar mijn broer belde later in zijn eentje aan. Zijn vrouw was er niet bij, maar ik dacht écht dat ik haar had horen praten. Toen realiseerde ik mij dat ik geestelijk ziek was, dat was voor mij een eye-opener.”

YEP

Christina werkte hard aan haar herstel. Na de opname verhuisde ze naar haar ouders. Hier kreeg Christina begeleiding van YEP, het Yulius Eerste Psychose (YEP) Team. Dit team diagnosticeert en behandelt jonge mensen met een eerste psychose of een hoog risico op psychose. “Van YEP kreeg ik een vaste begeleider en psycholoog die mij een paar keer per maand alle ondersteuning boden die ik nodig had. We hadden veel gesprekken over dagelijkse ervaringen maar ook over gebeurtenissen uit het verleden. YEP hielp mij daarnaast met praktische zaken zoals het doen van de administratie, het aanvragen van een uitkering en het zoeken van werk.”

Ups en downs

Christina’s herstel ging voortvarend. Ze ging snel aan het werk; eerst bij een productiebedrijf en inmiddels bij een boekhandel. Ook heeft Christina weer haar eigen huis. “Het gaat goed met mij. Natuurlijk heb ik lastige momenten, maar ik kan die sneller herkennen. Zo kan ik inspelen op mogelijke escalaties en ook sneller om hulp vragen. Het afgelopen jaar heb ik eenmaal een terugval gehad. Gelukkig was Yulius er op tijd bij en kreeg ik geen tweede psychose. Dit geeft mij zelfvertrouwen. Ik doe er alles aan geen terugval meer te krijgen: ik leef gezond en bewaak mijn grenzen.”

Toekomst

Christina heeft momenteel gemiddeld nog eenmaal per maand contact met YEP. “Indien nodig kan ik mijn contactpersonen natuurlijk vaker spreken. Ze staan altijd voor me klaar. Bij mijn behandelaar en begeleider voel ik me veilig, al vanaf de eerste dag. YEP heeft mij echt gered van heel veel narigheid en daar ben ik dankbaar voor. Nog steeds vind ik het soms erg lastig om te leven met een psychische ziekte. Dat maakt mij verdrietig. Ik zou zoveel méér willen doen. Gelukkig accepteer ik steeds meer dat ik ben wie ik ben. Inclusief mijn geestelijke uitdagingen. Ik zie de toekomst positief in en kijk uit naar de rest van mijn leven.”